AHAŞENDEKİ EV

Siz uzaklardaki siz,
ben Ahaşendeki ev
zamana inat varlığım
bitmiş değil, tükenmiş değil; yorgun ama
hala temsili durumunda geçmişin
bütün yıpratışlarına karşı havanın, suyun, alevin.

nice ağlamalar nice sevinçler var
bağrıma gömdüğüm
yorgunluğum yalnızlığımdan gelir, zamandan öte
bak kaç tane kaldık
aşina olduğum hayat şimdi başka yerlerde
sesler, yüzler
yorgunluğum yokluğundan gelir cıvıltıların
çocuk seslerinin
kuş sesleridir avuntum…

________________________________________________________

Erdoğan KARA

Bir yanıt yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.