Günler nereye götürür biliyor musun ey Ab-ı Hayat!

Biliyor musun bir gecenin yarısında

Okşayınca saçını, tenini gece

Eşini benzerini bulmak imkansız aşkın

Büyüsünü bozmasın ışıklar diye

Sakla ruhunu en kuytu karanlıklara

Görmesin tanıdıklar dudakları, göğü görsünler ve ışığı görsünler kocaman kocaman ayışığını

Yeniden başlasın günler, yeniden bitmesin geceler bitsin sesler

Sen konuş sadece senin dokunuşun olsun ruhumda 

Ama son bulmasın Balım,

çok güzel devam etsin gülüş, gözler

Yıldızları derdest edip getirsem sana

Görür müsün halimi ay kalabalığında

Martı yeniden yaşasın diye ansızın

An yaşansın 

Nedametsiz, davetsiz, sizsiz sen, bizsiz ben

Bin sevda koysak da dolmaz bu eller

Taşar ama bu sevdalı bu eller

Ulak Simurg koştursun müjdeyi, fısıldasın sadece yeter,

Yollar bize gelir bilirim sevinince gözler

Güler ağlasan, kızsan, küssen yakarcasına 

kıvılcımlar da gülümser

tahammül bir sana mahsus hüdayinabit ruhuma

Yine bir gece yarısında ama birbaşıma

dokundukça Balım dokunmazsa susar

Susadıkça Ab-ı Hayat.

Mayısın Onsekizi, Geceyarısı, Günbaşı, Yenisen…

Erdoğan KARA